เมื่อชีวิตเป็นแบบนี้แล้วเงินจะมีค่าอะไร

ถ้าเป็นแบบนี้แล้วเงินจะยังมีค่าอะไร
“ฉันไม่เห็นทุกข์อะไร ทำไมฉันต้องมาปฏิบัติธรรมด้วย?”
มาเปิดใจยอมรับความจริงกันดีกว่า
เพราะว่าในการที่เราบอกว่ามนุษย์ทุกคนมีความเกิด เเก่ เจ็บ ตายเป็นธรรมดา มันเป็นธรรมดาจริง ๆ หรือ? ทำไมพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสว่าเกิด เเก่ เจ็บ ตาย เป็นทุกข์ล่ะ?
วันนี้ที่ท่านบอกว่าท่านไม่เห็นเป็นอะไรเลยท่านก็มีความสุขดี
ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคนที่ท่านรักสักอย่างหนึ่ง ทุกข์ไหมล่ะ? ทุกข์ทันที
ถ้าเกิดการพลัดพรากไม่ว่าจะใครก็ตาม ทุกข์ทันที
หมอพูดคำเดียวเลยว่าท่านเป็นมะเร็งอีกไม่ถึงกี่วันท่านจบชีวิตเเน่ ท่านทุกข์เเน่นอน เงินจะไม่มีค่าใด ๆ อีกเลย ชีวิตที่เหลือจะหมดค่าเลย
ผมเจอมาเเล้ว
ผู้ชายคนหนึ่งเจ้าของกิจการ ถ้าให้ผมประเมินทรัพย์สินของเขาน่าจะประมาณห้าพันล้าน ไม่อยากจะบอกว่าธุรกิจอะไรถ้าพูดออกไปทุกคนรู้จักเลย เปิดคอร์สที่นี้ด้วย เจอกับผมพูดเเบบเปิดอกเลย เขาบอกผมว่าก็ไม่เคยรู้สึกอะไรมาก่อนว่าจะต้องมาปฏิบัติธงปฏิบัติธรรมอะไร ก็เห็นชีวิตมีความสุขดีมีเงินมีทองใช้
วันหนึ่งไปหาหมอ หมอตรวจร่างกายเขากับเเฟน จากนั้นพอผลตรวจร่างกายออกมา หมอบอกว่าเเฟนผมเป็นเอดส์
ในใจผมเนี่ยวาบเลย
คือต่อให้เราบอกว่ารักกันเเค่ไหนก็ตามตอนนั้นผมนึกถึงเเต่ตัวเองเลย คือไม่ได้นึกถึงเลยว่าเเฟนตายเเน่ เเต่นึกถึงเเต่ตัวเองเลยว่า กูตายเเน่! เเฟนเป็นเอดส์เหรอ! คือเขาบอกเลยว่าวินาทีนั้นตัวเย็นวาบไปทั้งตัวเลย
สิ่งเดียวที่คิดออกคือ ทำยังไง ทำยังไงผมถึงจะไม่เป็น! เขารู้สึกเลยว่าหมอเอาไปหมดเลยก็ได้ห้าพันล้าน หมอบอกคำเดียวว่าผมไม่เป็น เเล้วบอกมาเลยว่าผมจะไม่ตาย!
คือเขารู้เลยว่านั้นคือครั้งหนึ่งที่เงินไม่มีค่าอีกเลย ไม่มีค่าเเม้เเต่จะให้เห็นสักสลึงหนึ่งเลย เขารู้เลยว่าได้ยินอย่างนี้เมื่อไหร่ ความตายมาอยู่ตรงหน้าเเล้ว เงินไม่มีค่าอีกเลย มันย้อนกลับไปคิดอะไรไม่ทันเลย เขามึนไปหมดเลย เงินไม่มีค่าเลย
เงินคือสิ่งที่เราคิดเอาเองว่ามันจะมีค่า มันเเค่ให้ความสะดวกสบายเล็กน้อยเท่านั้นเอง เเต่ไม่เคยปัดเป่าความทุกข์ออกจากใจได้เลย
วันนี้เขาก็เดินทางเข้าสู่เส้นทางธรรม
อาจารย์ประเสริฐ อุทัยเฉลิม

เนื้อหาส่วนหนึ่งจากคอร์ปปฏิบัติธรรม “หมดเปลือก”
สามารถดูคลิปวีดีโอคอร์สนี้ได้ที่นี่
https://youtu.be/HwqZyMNzIFs?list=PLh9Sm2EK19nRzsYnsXGGGbkbPTsoCPSvd

ทำดี ดี!ตอนที่ทำนั่นแหละ ดีแล้ว

ทำดี ดี! ทำชั่ว ชั่ว!
ผู้ใดก็ตามที่เกิดสัมมาทิฏฐิ ผู้นั้นจะไม่ทำผิดอีก เพราะเขารู้จริง ๆ เเล้วว่าสิ่งที่กระทำเป็นยังไงเเล้วคืออะไร เเล้วอะไรคือที่มาของสัมมาทิฏฐิ
คอร์สมัคคานุคาทั้งหมดถึงได้ปูพื้นฐาน ที่คำว่าพื้นฐานไม่ใช่สำหรับคนเบื้องต้นนะ มันเป็นพื้นฐานหรือฐานราก คนมักจะรู้สึกว่า คอร์สพื้นฐาน “โถ่! ฉันปฏิบัติมา 5 ปี 10 ปีแล้ว ทำไม่ต้องมาเข้าคอร์สพื้นฐาน” จนเดี๋ยวนี้ทุกคนที่มาเข้าคอร์สปฏิบัติมักจะบอกคนอื่นว่าจะกี่สิบปีก็ตาม ยังไงก็ต้องเข้าอันนี้ก่อน ไม่งั้นไปตรงไหนก็ฟังไม่รู้เรื่อง บางคนปฏิบัติมานาน ๆ ก็เลยขอเข้าคอร์สเข้มเลยก็ฟังไม่รู้เรื่อง ถึงรู้เรื่องก็รู้เรื่องผิดทาง
เพราะคำว่าพื้นฐานมันคือฐานรากที่ตอกเสาเข็มแล้วแพ็คไว้อย่างแน่นเพื่อจะสร้างสิ่งนี้ให้ถูกต้องต่อไป
ดังนั้นสัมมาทิฏฐิมาจากอะไร
๑. ต้องรู้ว่าอะไรคือกุศลอะไรคืออกุศลก่อน ถ้ากุศล-อกุศลยังไม่รู้เลย เเล้วมันจะทำยังไงกันต่อไป
๒. รู้ว่าทำกุศลผลเป็นกุศล ทำอกุศลผลเป็นอกุศล ทำบาปทำชั่วผลก็ต้องเป็นบาปเป็นชั่วเป็นคนเลว
เพราะฉะนั้นคำที่ท่านพุทธทาสพูดให้ฟังก็คือว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วไม่มีหรอก นั้นพาผิดทางเเล้ว
งง!
เเปลว่าอะไร ก็พูดอย่างนี้กันมาตลอด ท่านเลยบอกว่าก็เพราะความเข้าใจอย่างนี้เเหละที่ทำให้เด็กรุ่นใหม่วันนี้ถึงได้สับสนกันอุตลุด ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว จนเป็นที่มาของคำว่า ทำดีได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป เพราะเขาเริ่มรู้สึกว่าทำไมคนชั่วโกงบ้านกินเมืองหรือว่าคนชั่วที่เห็น ๆ กันอยู่ ทำไมกลับได้ดี นี้ไงมันเลยดิ้นไปผิดทางเลย เพราะความเข้าใจที่ผิดนี้แหละ
ท่านจึงบอกเลยว่า ทำดี ดี! ทำชั่ว ชั่ว!
ทำชั่ว ชั่ววินาทีที่ทำเลยไม่ต้องไปรอได้ชั่วชาติไหนทั้งนั้น คนทำชั่วมันชั่ววินาทีที่ทำ ไม่มีต้องรอได้ชั่ว มันชั่วเลย
ถ้าคนทำดีก็ไม่ต้องรอได้ดีชาติไหนเหมือนกัน ดีวินาทีที่กำลังทำนั้นแหละ ส่วนผลมันจะเป็นยังไงต่อไปวิบากกรรมจะเป็นยังต่อไปนั้นเป็นคนละเรื่อง
ถ้าไปนั่งรอดูวิบากของคนที่ทำบาปทำชั่วมันถึงได้เกิดคำว่า ทำดีได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป
เพราะฉะนั้นวันนี้พอเราเข้าใจ เราก็จะได้เข้าใจเรื่องของกุศล อกุศล
อาจารย์ประเสริฐ อุทัยเฉลิม

เนื้อหาส่วนหนึ่งจากคอร์ปปฏิบัติธรรม “หมดเปลือก”
สามารถดูคลิปวีดีโอคอร์สนี้ได้ที่นี่
https://youtu.be/HwqZyMNzIFs?list=PLh9Sm2EK19nRzsYnsXGGGbkbPTsoCPSvd

ทำไมจะรักษาศีลไม่ได้?

why cant
ในสังสารวัฏอันยาวนาน วันนี้เราอาจจะยังไม่เห็นภาพ สิ่งที่จะเปลี่ยนเเปลงได้มีอยู่อย่างเดียวคือธรรมะ ที่จะเข้าไปเปลียนคน ถ้าไม่มีสิ่งนี้ เปลี่ยนอะไรก็ไม่ได้ เพราะจะมีเเต่สัญชาตญาณเท่านั้น ที่ดึงลงเเล้วก็ต่ำลงไปเรื่อย ๆ เพราะสัญชาตญาณของไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือรูปนามหรือจะเป็นเดรัจฉาน มันมีอยู่อย่างหนึ่งที่เหมือนกันคือปกป้องตัวเอง รักษาเผ่าพันธุ์ อะไร ๆ ก็จะเอาตัวเองเป็นหลัก เพราะฉะนั้นมันจึงพร้อมที่จะตอบสนองด้วยการทำบาปทำชั่วทำอกุศลด้วยการทำผิดศีล
อย่างการผิดศีล ฟังดูบางคนบอกว่า “โอ้ย รักษาศีลรักษาไม่ได้หรอกตั้ง ๕ ข้อ ทำได้อย่างมากก็ข้อสองข้อ ใครจะไปถือได้ตั้ง ๕ ข้อ”
ผมสงสัยจริง ๆ เลยว่าศีล ๕ ที่บอกว่าถือไม่ได้ มันเเปลว่าอะไร
ข้อที่ ๑ ปาณาติบาต การออกไปฆ่าทรมานสัตว์ คือการออกไปมุ่งร้ายเบียดเบียนผู้อื่น ไม่ใช่ปกป้องตัวเองด้วยซ้ำนะ ถ้ามีใครมาทำท่านเเล้วท่านตอบโต้ยังพอฟังได้นะ เเต่ถ้าอยู่เฉย ๆ ออกไปรุกรานคนอื่น อันนี้ฟังไม่ขึ้นนะ นี้คนประเภทไหนที่ออกไปรุกรานคนอื่น
ข้อที่ ๒ อทินนาทาน ถ้ามีคนมาขโมยของท่านเเล้วท่านปกป้องยังพอฟังได้ เเต่นี้ออกไปเพื่อไปขโมยของคนอื่น ไปโกง ไปคอรัปชั่นคนอื่นเพื่อเอาเข้ามาเป็นของตัวอันนี้รุกรานคนอื่นนะ
ข้อที่ ๓ กาเมสุมิจฉาจาร ไม่ใช่ว่าเขามารุกรานคนในบ้านท่านนะ เเต่ท่านกลับออกไปรุกรานคนอื่นนะ เอาลูก เอาเมียเอาของคนอื่นมาเป็นของตัว ไปแอบกินเล็กกินน้อยของคนอื่นเขา นี้คือออกไปรุกรานนะ
สามข้อที่ผมพูดมานี้ออกไปรุกรานนะ ถ้าบอกว่า “เฮ้ย ฉันถือศีลไม่ได้หรอก..” เเปลว่าท่านไม่สามารถที่จะหยุดรุกรานคนอื่นได้หรือ? นี้ไม่ใช่มนุษย์เเล้วนะ
ข้อที่ ๔ เกี่ยวกับเรื่องวาจา ล้วนออกไปรุกรานคนอื่นทั้งสิ้น ไม่ว่าจะการโกหกเพื่อจะให้ตัวเองได้ผลประโยชน์เเล้วก็ไปกระทบกระเทียบผู้อื่น หรือพูดให้คนอื่นตีกันเรียกว่าเสียดสี
สี่ข้อที่ผมพูดถึงรุกรานคนอื่นหมด
ส่วนข้อที่ ๕ รุนรานทั้งตัวเองเเละคนอื่น คือเรื่องสุรา ตัวเองก็ทำร้ายตัวเองจนหมดป่นปี้ อวัยวะภายข้างในวินาศสันตะโรอยู่ได้ไม่ครบอายุเเน่ เเถมเมื่อเมาเเล้วไม่ต้องพูดเลยว่า ศีลทั้งหมดยกเลิกจบกันเพราะพังทุกข้อ พร้อมจะทำทุกข้อเพราะหมดเเล้วความเป็นสติสัมปชัญญะ หมดความเป็นมนุษย์ไปเรียบร้อย
ตกลงศีลทั้ง ๕ ข้อออกไปรุกรานชาวบ้านหมด เพียงแค่อยู่ให้ตัวเองเป็นปกติบอกว่าทำไม่ได้ …ผมเริ่มไม่ค่อยเข้าใจ?
อาจารย์ประเสริฐ อุทัยเฉลิม

เนื้อหาส่วนหนึ่งจากคอร์ปปฏิบัติธรรม “หมดเปลือก”
สามารถดูคลิปวีดีโอคอร์สนี้ได้ที่นี่
https://youtu.be/HwqZyMNzIFs?list=PLh9Sm2EK19nRzsYnsXGGGbkbPTsoCPSvd

เพียงแค่ยอมรับความจริง

จงหยุดที่จะช่วยเหลือคนอื่นบ้าง
ทำไมเราถึงยังทุกข์
เอาง่าย ๆ เลย เอาเเค่ชั้นโลก ๆ
ยังไม่ต้องถึงชั้นลึกหรือชั้นหลุดพ้น

เราทุกข์เพราะเราไม่ยอมรับความจริง

เเค่นั้นเเหละ เอาเเค่ชั้นโลก ๆ เลย
เเค่เข้าใจคำนี้คำเดียว หายทุกข์ไปบาน กว่าครึ่งหายไปทันที

จำไว้เลยเราทุกข์เพราะเราไม่ยอมรับความจริง

หมายความว่ายังไง

ท่านอาจจะบอกว่า
“ฉันก็ยอมรับความจริงได้ ทำไมฉันจะไม่ยอมรับ!”

ถ้าผมถามว่าทุกคนต้องตายถูกไหม

ท่านบอกว่าถูก

คนที่ท่านรักต้องตายถูกไหม

ถูก!

เอาตอนนี้เลยไหม

นึกหน้าคนที่รักเลย ตายเเล้ว ตายเมื่อกี้นี้

ที่บ้านโทรมาเเต่ยังไม่สามารถติดต่อท่านได้
ไม่เชื่อท่านลองไปเช็คดูที่โทรศัพท์มัน miss call อยู่
ลองโทรกลับไปสิจะได้ยินเสียร้องไห้ที่ปลายทาง
“ตายเเล้ว!!!” ตายเมื่อกี๊นี้เอง! ดูสิทุกข์ไหม

เพิ่งออกจากคอร์สปฏิบัติเลย ดูสิจะทุกข์ไหม

ทุกข์

ทำไมถึงทุกข์ล่ะ

“อ้าว! ลูกตายทั้งคนมีหรือจะไม่ทุกข์ ไม่ทุกข์ก็บ้าเเล้ว”

จากนั้นไปจัดงานศพ สวด 7 วัน เเล้วก็ร้องไห้ 7 วัน

ตอนที่คนมางานศพคงค่อยยังชั่วนิดนึง
ชวนคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ ปลอบใจอะไรบ้าง
อาจจะลืมช่วงเวลาที่เศร้าลงไปบ้าง
เเต่พอไปอยู่คนเดียวก็กลับไปคิดเรื่องเดิมอีก
ก็ร้องไห้ทั้งคืน

ทุกข์ไปอีก 1 เดือน

ทุกข์ไปอีกเดือนที่ 2

ทุกข์ไปเดือนที่ 3

ความทุกข์ค่อย ๆ จางลง

ถึงเดือนที่ 4 เดือนที่ 5 ค่อยยังชั่ว

เดือนที่ 6 คลายจากทุกข์

ถ้าไปเจอหน้าอีกทีถาม เป็นยังไงบ้าง
“ดีขึ้นเเล้วอาจารย์ ดีเเล้วเเหละ 6 เดือนดีขึ้นเเล้ว
ทำใจได้เเล้ว ทำใจได้เเล้ว”

ทำใจได้เเล้วมันเเปลว่าอะไร? ยอมรับความจริงได้เเล้ว?

ลูกตายตั้งแต่นาทีแรกที่ได้ยินเเล้ว

6 เดือนที่ผ่านมานี่ทุกข์มาตลอดเลย จนกระทั่งเพิ่งทำใจได้ว่าลูกตายจริง ๆ

ถ้ามันทำใจได้ตั้งแต่วินาทีที่ได้ยินได้ไหม

จะทุกข์ไหมถ้าทำใจได้ตั้งแต่ตอนนั้นเลย

ก็ในเมื่อ 6 เดือนมันทำใจได้ ไม่ร้องเเล้ว มันทำใจตั้งแต่นาทีเเรกเลยได้ไหม

“อาจารย์พูดเล่นรึเปล่า!”

เเค่ถามว่าทำได้ไหม ถ้า 6 เดือนมันทำได้
บางคนทำไมทุกข์ 5 เดือนยังทำใจได้
บางคนทุกข์ 3 เดือน
บางคน 2 เดือน
บางคน 1 เดือน
บางคน 7 วัน
บางคนวันนึง
บางคนนาทีนึง
บางคนวินาทีนึง

บางคนไม่ทุกข์เลย

ถ้าคนไม่ทุกข์เลยเเปลว่าอะไร

เเปลว่าไม่รักลูก?

หรือว่าเขาเห็นความจริงตามความเป็นจริงเเล้ว

เขาไม่ทุกข์ฟรี

เเล้วเขาก็เข้าใจเเล้ว ก็สรรพสิ่งก็อย่างนี้แหละ

เกิดขึ้นเเล้วก็ดับไป

ก็เห็นรู้จักอนิจจังกันทุกคน

ผมถึงบอกว่าไม่ต้องทำอะไรเลย
ถ้าจะมาปฏิบัตินะ เอาพ้นทุกข์เบื้องต้น

ยอมรับความจริงให้ได้

อาจารย์ประเสริฐ อุทัยเฉลิม

เนื้อหาส่วนหนึ่งจากคอร์ปปฏิบัติธรรม “โตขึ้นหนูจะเป็นเบนซ์”
สามารถดูคลิปวีดีโอธรรมบรรยายนี้ได้ที่นี
http://youtu.be/3yjsKZG5rmU?list=PLJvMwkyTBefV9C5RzNh0UX322Z122_w0q

จงหยุดแล้วช่วยเหลือคนอื่นบ้าง

จงหยุดที่จะช่วยเหลือคนอื่นบ้าง
มีการบรรยายหรือการเสวนาครั้งหนึ่งที่ยุวพุทธศูนย์ 1 ถอยหลังไปสักประมาณปีพ.ศ. 2543 หรือ 2544 อะไรประมาณนี้ วันนั้นมีการเสวนาเรื่องภัยพิบัติ มีผม มีคุณเเทนคุณเป็นพิธีกร เเล้วก็คุณหมอพรทิพย์ วันนั้นก็มีการพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องเราจะเตรียมรับภัยพิบัติกันยังไงอะไรประมาณนั้น แต่วันนี้ไม่ได้มาพูดเรื่องนี้ ผมติดใจคำพูดของหมอพรทิพย์เเล้วก็ประทับใจ เเล้วก็นำเอาไปพูดต่อในหลาย ๆ สถานที่ เพราะเป็นเรื่องน่าสนใจ
ในช่วงนั้นคุณหมอบอกว่า คุณพ่อของหมอเป็นคนดุมากเลย พ่อจะสอนให้ลูกมีศีลห้า เราฟังดูก็คงไม่แปลกหรอกมั้งพ่อแม่สอนให้ลูกมีศีลห้า เเต่หมอบอกว่าพ่อไม่ได้สอนให้มีศีลห้าเหมือนพ่อเเม่คนอื่นเขา พ่อบอกว่าถ้าเราเดินไปเจอเเก้วเเตก เเล้วเราไม่เก็บ เราเดินผ่านไปเฉย ๆ มีคนเดินตามมาหรือผ่านมาเเล้วเขาเหยียบแก้วใบนั้นเเล้วเขาบาดเจ็บ เรานั้นแหละบาป
ทีเเรกหมอก็เถียงพ่อ หนูไม่ได้เป็นคนทำหนูจะบาปได้ไง
เราเดินไปเจอถ้าเราเก็บจะไม่มีคนเดินมาโดน เเต่เพราะเราเจอเเล้วเราไม่เก็บ คนที่เดินตามมาเเล้วเหยียบ เรานั้นแหละคือคนทำ เรามีโอกาสเก็บได้เเล้วเเต่เราไม่เก็บ
เราเดินไปเจอท่อระบายน้ำเปิดเราเกือบตก เราก็เลยเดินอ้อมไป มีคนเดินมาตกท่อขาแข้งหักหรือเด็กตกลงไปตาย เรานั้นแหละบาป
หนู!ไม่ได้เป็นกทม.นะ ไม่ได้มีหน้าที่เกี่ยวกับท่อระบายน้ำอะไรนี้เลย เเล้วจะบาปอะไรเเล้วหนูก็ไม่ได้เป็นคนทำด้วย
ถ้าเราหยุดหากิ่งไม้เเถวนั้นมาปัก หาถุงพลาสติกมาผูก มีคนเดินผ่านมาเห็น เขาจะเดินหลบ เขาจะไม่ตก เราทำได้เเต่เราไม่ทำเพราะการที่เราไม่ทำทั้ง ๆ ที่เราทำได้นั้นแหละ เรานั้นแหละคือคนผิด
ออกจากห้องคนสุดท้ายเเล้วไม่ปิดไฟ เรานั้นแหละเป็นคนผิด
เราไม่ใช่คนเปิด เเล้วจะให้ใครปิด?
วันนี้สังคมคิดเเบบนี้กันหมด ทุกคนเอาตัวรอด ทุกคนเห็นเเก่ตัว ทุกคนไม่เคยคิดถึงคนอื่นเลย ความเป็นมนุษย์ไม่ใช่เเบบนี้
มดฝูงหนึ่งออกจากรังของตัวเองในตอนเช้า ออกไปหาอาหารได้เศษขนมปังเศษอาหาร พากันเดินเป็นเเถวเเล้วก็ขนไปที่รัง มันไม่เคยเเวะถามรังข้าง ๆ หรือว่ารังระหว่างทางเลยว่ามีรังไหนต้องการอาหารบ้างไหม มดมันจะขนกลับไปกินของมันไม่เคยแบ่งปันให้ใครทั้งสิ้น สัญชาติเดรัจฉาน
มนุษย์ไม่ใช่ มนุษย์มีจิตใจที่เเบ่งปัน ไม่งั้นจะไม่มีรายชื่อของเจ้าภาพที่เกิดขึ้น ไม่งั้นรอบตึกนี้รอบหอธรรมนี้จะไม่มีป้ายเต็มไปหมดเลย มีคนบริจาคเข้ามาร่วมกันทำ นี้คือมนุษย์ซึ่งต่างจากเดรัจฉาน
เเต่วันนี้มนุษย์จำนวนมากเริ่มเข้าไปใกล้ความเป็นเดรัจฉานมากขึ้นเรื่อย ๆ เห็นเเก่ตัว เอาเเต่ได้ คิดถึงเเต่เรื่องตัวเอง เราออกจากบ้านไปเพื่อไปโกยๆๆๆ หามาเเล้วก็เก็บมากินในรังของพวกเรา มีเเต่เรากิน มีเเต่ครอบครัวเรากิน เคยแบ่งปันให้ใครบ้างหรือเปล่า เคยคิดถึงคนอื่นบ้างไหม
ผมจะเพิ่มโจทย์ที่คุณหมอพูดขึ้นอีกนิดเดียว เเล้วท่านจะเห็นภาพ เจอเเก้วเเตกเเล้วไม่เก็บเดินผ่านไป ไม่ทันรู้เลยว่าคุณเเม่เดินตามมาเเล้วเหยียบเข้าไปเต็มเท้าเลย เอ็นฉีก ล้มทั้งยืนเลย หามส่งโรงพยาบาล เเล้วหลังจากนั้นนั่งรถเข็นไปตลอดชีวิต
ลูกคนที่เดินผ่านเเก้วใบนั้นไปเเล้วไม่เก็บ ดูสิว่าในใจจะคิดอะไรทีนี้ ตายเเล้ว! ถ้าฉันหยุดเเค่นาทีเดียวหรือครึ่งนาทีเเล้วหยิบเเก้วใบนั้นใส่ถังขยะเเม่ก็ไม่โดนเเล้วละเนี่ย เเม่ไม่ต้องนั่งรถเข็นไปตลอดชีวิตเพราะสิ่งที่เราทำหรือสิ่งที่เราไม่ทำ
ทำไมพอมาเป็นเเม่ตัวเองเเล้วมานั่งเสียใจ เเล้วถ้าเป็นเเม่คนอื่นเขาเหยียบไม่เป็นไรใช่ไหม ถ้าลูกคนอื่นมาเหยียบไม่เป็นไร อย่าเป็นเเม่กู ลูกกู ก็เเล้วกัน วันนี้สังคมเป็นอย่างนี้กันหมดเลย
งั้นวันนี้เเค่หยุดไม่ถึงครึ่งนาที จะมีคนอีกมากมายที่ปลอดภัย เเล้วทุก ๆ อย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตมันจะมีสิ่งให้เราช่วยเหลืออยู่เรื่อย ๆ หยุดที่จะช่วยเหลือคนอื่นบ้าง อย่าเดินไปให้ถึงเป้าหมาย เพื่อเป้าหมายของเราเอง
ในระหว่างทางมีผู้ต้องการความช่วยเหลือเยอะแยะมากมายไม่ว่าจะใครก็ตาม ไม่ว่าจะคนหรือสัตว์
ทำอะไรได้ทำ ช่วยใครได้ช่วยในระหว่างทาง
อาจารย์ประเสริฐ อุทัยเฉลิม

เนื้อหาส่วนหนึ่งจากธรรมบรรยายในคอร์ปปฏิบัติธรรม
“โตขึ้นหนูจะเป็นเบนซ์”
สามารถดูคลิปวีดีโอคอร์สนี้ได้ที่นี่
http://youtu.be/3yjsKZG5rmU?list=PLJvMwkyTBefV9C5RzNh0UX322Z122_w0q