…เห็นไหม…

...เห็นไหม...
ตาก็มีวิญญาณ ถ้าไม่มีวิญญาณน่ะมันจะรู้ได้ยังไง
ตาเห็นรูป เกิดจักขุวิญญาณ นั่นล่ะวิญญาณทางตา
ก็รู้ว่านี่มันไหลเรื่อย ไหลเรื่อย ไหลเรื่อย

นี่ คนนี้ปีที่แล้วเจอกัน มาปีนี้ก็แก่กว่าปีที่แล้ว
เขาก็ไหล เราก็ไหล มันก็ไหลเรื่อยอย่างนั้น
นี่คือความไม่เที่ยงมันปรากฏ

แต่เสร็จแล้วไม่รู้จัก ไม่รู้จักเลย
โอ๊ย โตเป็นหนุ่มเป็นสาวแล้ว
เก่ง สวย อย่างนั้นอย่างนี้

นั่นคือความไม่เที่ยง
ความไม่เที่ยงที่มันปรากฏ

เดือนมกราฯทางเชียงใหม่
ดอกไม้ก็บาน อะไรก็บาน
ต้นสนต้นเสินอะไรก็สวยงามขึ้น สวยงามขึ้น

พอไปหน้าแล้ง เหี่ยว เฉา
แล้วดอกไม้ไม่ใช่ว่าบานตลอดทั้งเดือน
เมื่อวานตูมๆ วันนี้เริ่มที่จะบาน
พอก่อนเที่ยง พอสาย ๆ บานแล้ว หอมแล้ว
ดอกกุหลาบหอมแล้ว พอตอนบ่าย เฉาแล้ว
เสร็จแล้วเย็น ร่วงแล้ว

เห็นไหม เที่ยงไม่เที่ยง
เห็นต้นไม้ ตาเห็น เห็นดอกไม้ ตาเห็น
แต่ว่าใจบอด ใจไม่เห็น
ถ้าใจเห็น เห็นดอกไม้ต้องเห็นตัวเองด้วย

เห็นตัวเองด้วย
แต่ละสัด แต่ละส่วนของร่างกาย
ต้องเห็นด้วย…แต่นี่ไม่เห็น

หลวงพ่อเอี้ยน วิโนทโก

เนื้อหาส่วนหนึ่งจากจากธรรมเทศนา
http://www.santibunpot.com/